دادخواست انحلال شرکت با مسئولیت محدود

انحلال شرکت مسئولیت محدود به دلیل زیان وارد شده به شرکت

انحلال شرکت با مسئولیت محدود در اثر زیان های وارده، به چند شرط صورت می گیرد:

ضررهای وارده موجب از بین رفتن نصف سرمایه شرکت گردد.

حداقل یکی از شرکاء از دادگاه، با ارائه دلایل، انحلال شرکت را خواستار شود. (ظاهراً از بین رفتن نصف سرمایه شرکت به تنهایی موجب انحلال شرکت نخواهد شد، متقاضی انحلال باید دلایل دیگری، مثلاً سود آور نبودن ادامه فعالیت شرکت و غیره به دادگاه ارائه نماید.

دلایل ارائه شده به نظر دادگاه موجه و کافی برای صدور حکم انحلال شرکت باشد ولی سایر شرکاء حاضر باشند سهمی را که در صورت انحلال شرکت از دارایی آن به متقاضی انحلال تعلق می گیرد، به او بپردازند، وی ملزم است آن را پذیرفته و از شرکت خارج شود و دادگاه از صدور حکم انحلال خودداری خواهد کرد.

منطق قانون در برقراری این ترتیب، همان طور که معلوم است این است که شریک متقاضی انحلال، در صورت انحلال شرکت نیز همان سهمی را از دارایی شرکت دریافت خواهد کرد که شرکاء برای جلوگیری از انحلال به او می پردازند. بنابراین انحلال یا بقای شرکت تاثیری در دریافتی او نخواهد کرد. می توان گفت که در این مورد، در صورت لزوم، دادگاه باید حکم اخراج شریک مزبور را از شرکت ها صادر نماید.

در مورد انحلال فوق که قانون از بین رفتن نصف سرمایه شرکت را شرط اولیه امکان درخواست انحلال قرار داده است، باید گفت که هر گاه ضررهای وارده موجب از بین رفتن کمتر از نصف سرمایه شرکت شود، درخواست انحلال به علت عدم تحقق شرط مزبور، برای دادگاه مسموع نبوده و به آن ترتیب اثر نخواهد داد. ولو این که متقاضی انحلال، دلایل دیگری برای لزوم انحلال شرکت به دادگاه ارائه دهد.

مورد آخر انحلال شرکت با مسئولیت محدود موردی است که در اساسنامه پیش بینی شود که در صورت فوت یکی از شرکا، شرکت منحل شود و یکی از شرکاء فوت کند. مفهوم مخالف قانون در بیان این مورد، این است که هر گاه در اساسنامه پیش بینی نشود، فوت شریک، لزوماً موجب انحلال شرکت نخواهد شد.

قانون درباره موردی که احدی از شرکاء محجور شود سکوت اختیار کرده است. بنابراین محجوریت شریک موجب انحلال شرکت نخواهد بود. می توان گفت که اساسنامه شرکت می تواند پیش بینی نماید که در صورت محجور شدن هر یک از شرکاء، شرکت منحل گردد. انحلال شرکت می بایست به اداره ی محترم ثبت شرکت ها اعلام گردد.